6 september 2020
In een artikel over de horrortherapie die de naam Deep sleep therapie kreeg legt auteur dr. Philip Hickey een verband met het veronachtzamen van gewelduitbarstingen die veroorzaakt worden door antidepressivagebruik. (De links naar het artikel en naar de vertaling ervan, staan onderaan de tekst.)
Korte samenvatting:
Van 1962 tot 1979 beoefende psychiater Harry Bailey, MD, hoofdpsychiater in het Chelmsford Private Hospital in New South Wales, Australië, Deep sleep therapy (diepe slaaptherapie), waarbij mensen dagen of zelfs weken in een door een kalmeringsmiddel veroorzaakte coma’s werden gehouden. Vierentwintig van de personen die deze “behandeling” ontvingen, stierven terwijl ze nog in het ziekenhuis lagen. Veel meer stierven later of vertoonden na ontslag blijvende hersenschade.
Auteur Philip Hickey wijdt hier op de Mad In America website een artikel aan. Wij lichten enkele tekstfragmenten uit dit horrorverhaal:
“Diepe slaaptherapie werd gedaan in combinatie met elektroconvulsietherapie… en andere therapieën) door Harry Bailey tussen 1962 en 1979 in Pennant Hills, Australië, in het Chelmsford Private Hospital. Deep sleep therapie zoals toegepast door Bailey, omvatte langdurige perioden van door barbituraat geïnduceerd bewusteloosheid. Het werd voorgeschreven voor verschillende aandoeningen, variërend van schizofrenie en depressie tot obesitas, premenstrueel stress-syndroom en verslaving. ” (https://en.wikipedia.org/wiki/Deep_sleep_therapy )
In 1980 stuurde CCHR (een non-profit organisatie, gesticht door Scientology en psychiater Thomas Szasz) documenten die het van Chelmsford had gekregen door naar het televisieprogramma 60 Minutes. Het verhaal van 60 minuten dat naar aanleiding van die documenten werd uitgezonden, was een krachtige aanklacht tegen dr. Bailey en zijn collega’s en tegen inactiviteit van de regering. De autoriteiten werden uiteindelijk tot enige actie aangezet, maar wat volgde was een betreurenswaardige reeks mislukkingen door de bureaucratie, die uiteindelijk 11 jaar later leidden tot schrappen van rechterlijke procedures tegen de Chelmsford-artsen vanwege deze vertraging…. “
Na verdere schermutselingen in de rechtszaal verwees de Onderzoekscommissie de klachten naar het Tuchtcollege. Na verdere vertragingen kwam de hoorzitting over uitschrijving uiteindelijk in juni 1986. Dr. Bailey had in de tussenliggende periode zelfmoord gepleegd. “
‘Geen enkele arts die naar zijn privéziekenhuis verwijst, heeft ooit iets in twijfel getrokken. Geen enkele verpleegkundige heeft problemen aan de orde gesteld bij een onderzoeksinstantie. Een verpleegster in opleiding die geschokt was door wat ze zag, nam in 1972 contact op met de gezondheidsdienst, maar kreeg geen antwoord. Pas toen de Scientology Kerk erbij betrokken raakte, werd een proces in gang gezet om psychiatrische comabehandeling uit te bannen. De medische professie sloot echter de rijen en alleen Bailey kreeg de schuld. “
Uiteindelijk werd de zaak van de eisers afgewezen op grond van het feit dat de lange onderzoeksvertragingen de psychiaters (let op: niet de slachtoffers, maar de psychiaters!) ongemak veroorzaakten en dat de eisers hun eigen zaak hadden moeten voortzetten toen ze zich realiseerden dat de regering te traag was geweest.
Antidepressiva
De auteur trekt de lijn van de deep sleep-horror door naar moderne antidepressiva, door o.a. de DSM IV te citeren: Serotonine-specifieke heropnameremmer antidepressiva kunnen acathisie veroorzaken die identiek lijkt te zijn in fenomenologie en behandelingsreactie op door neuroleptica geïnduceerde acute acathisie. En hij klaagt erover dat deze uitgebreide opsomming de DSM 5 niet heeft gehaald.
Hij verwijst naar de moord- en schietpartijen, die veroorzaakt zijn door antidepressiva. In Nederland is dit onderwerp meerdere malen opgepakt, vooral door Kamerleden van de SP (meest recent https://zoek.officielebekendmakingen.nl/ah-tk-20182019-1858.html ). Het ministerie verwijst dan als reactie naar bestaande instellingen voor kwaliteitsbewaking en onderneemt verder geen initiatief. Ook bij een eerdere poging, van Kamerlid N. Kooiman tijdens een plenaire vergadering in 2016, kreeg zij de Minister niet mee. (En andere Kamerleden steunden haar niet; wij denken dat een ernstig gebrek aan kennis over dit onderwerp hierbij een rol speelt).
De auteur geeft een opsomming van een aantal moordpartijen, waarbij antidepressiva betrokken waren. En hij roept psychiaters op om verantwoordelijkheid te nemen.
Onze vertaling: https://www.ncrm.nl/wp-content/uploads/2020/09/Deep-sleep-therapy-en-geweld-door-antidepressiva-MIA-27-aug-2020-vertaling.pdf
Oorspronkelijke artikel:
https://www.madinamerica.com/2020/08/deep-sleep-therapy-australia/?mc_cid=6b3283cc7f&mc_eid=8e512ac240
SEP