“Psychiaters zijn tijdens hun opleiding en hun werk drugspushers geworden. Ze hebben een breed arrangement aan pillen dat ze blijven veranderen, toevoegen, wegnemen en aanpassen zonder geldige redenen…”– Walter Afield, psychiater, 1994

Winst

De meest winstgevende en meest misbruikte psychiatrische behandeling is het voorschrijven van bewustzijnsveranderende drugs. Psychiaters zijn legale drugspushers geworden die miljarden dollars aan inkomen genereren voor farmaceutische bedrijven overal ter wereld. In deze corrupte samenwerking creëren de psychiaters nieuwe “ziektes”, zogenaamde “chemische onevenwichtigheden” zonder enige wetenschappelijke onderbouwing, de farmaceutische bedrijven leveren nieuwe pillen voor de “behandeling” ervan.

Waar kalmerende middelen en antidepressiva werden gebruikt in de twintiger en dertiger jaren, stelden de zware tranquillizers de psychiatrie in staat om inrichtingen leeg te maken in de vijftiger jaren. Men creëerde op deze manier tienduizenden verslaafden en daklozen. Een vooraanstaand psychiatrisch onderzoeker beschreef de drugs als “een farmaceutische vervanging voor de lobotomie”.

In de negentiger jaren werden de nieuwe antipsychotica gepromoot als middelen die het verblijf in psychiatrische ziekenhuizen konden verkorten, het sociale gedrag van de patiënt zouden verbeteren en bijwerkingen zouden verminderen. Echter, één op elke 145 patiënten die meededen aan het onderzoek naar deze middelen, stierf. Deze sterfgevallen werden nooit vermeld in de wetenschappelijke literatuur. Zesendertig patiënten die deelnamen aan het klinisch onderzoek pleegden zelfmoord. In 2000 bereikten de internationale verkoopcijfers de $ 6 miljard.

De nieuwe generatie antidepressiva worden Selective Serotonin Reuptake Inhibitors (SSRI’s) genoemd, ze werden gepromoot als een geweldig nieuw type stemmingsveranderende drugs. Ze zouden veilig zijn en bijna zonder bijwerkingen. In 2001 waarschuwde professor Ralph Edwards (hoofd van de WHO afdeling die de bijwerkingen van drugs controleert) dat SSRI’s veel meer klachten veroorzaakten dan de oude antidepressiva die in de jaren zeventig werden voorgeschreven. Naar schatting 50% van de patiënten die SSRI’s gebruiken heeft last van afkickverschijnselen; verschrikkelijke irritatie, agressie en zelfmoordneigingen. Seksuele problemen komen voor bij 60% van de patiënten.

Het Nederlands College ter Beoordeling van Geneesmiddelen adviseert om deze middelen niet meer voor te schrijven aan kinderen onder de 18 jaar, omdat ze zelfmoordneigingen en agressie kunnen veroorzaken. Ook bij volwassenen wordt gewaarschuwd voor deze bijwerkingen. Het college stelt tevens dat niet is vastgesteld dat de oudere antidepressiva deze bijwerkingen niet hebben, het is eenvoudigweg nooit onderzocht.

TRAGISCHE BIJWERKINGEN

In het algemeen blijven psychiaters de gevaarlijke bijwerkingen van anti-psychotica (zware tranquillizers) negeren, inclusief de conditie die Tardive Dyskenesia wordt genoemd; blijvende oncontroleerbare pijnlijke samentrekkingen van de spieren in de benen en het gezicht.

Tardive betekent: “laat zichtbare”, Dyskinesia betekent: “abnormale beweging van de spieren”. In deze toestand trekken de spieren van het gezicht onwillekeurig samen en verkrampen ze. Deze bijwerkingen treden op bij meer dan 20% van de mensen die deze zware tranquillizers voorgeschreven krijgen.

“Het zijn wetenschappers die…de drugs aanprijzen en vergeten dat ze vol zitten met bijwerkingen. Je bent jezelf niet, je kunt niet goed denken en je voelt je niet lekker. Je voelt je een zombie.” – Dr. Jytte Willadsen, gepensioneerd psychiatrisch consulent, Denemarken, 1998

HET STIGMATISEREN EN AAN DE DRUGS ZETTEN VAN KINDEREN:

Op zevenjarige leeftijd werd bij Matthew Smith (onder) via zijn school de diagnose ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder) gesteld, waarbij zijn ouders te horen kregen dat hij een stimulerend middel moest gaan gebruiken. Op 21 maart 2000 overleed Matthew aan een hartaanval tijdens het skateboarden, hij was 14 jaar. De lijkschouwer stelde vast dat zijn dood veroorzaakt was door het langdurig gebruik van het voorgeschreven stimulerende middel.

Met de door de psychiatrie (middels een stemming) samengestelde lijst van criteria, kan bij ieder kind de “diagnose” ADHD gesteld worden. Op internationaal niveau is sinds 1990 het aantal kinderen met een ADHD-diagnose (ook wel hyperactiviteit genoemd) enorm toegenomen. De lijst met criteria voor ADHD bestaat uit 18 punten. Enkele ervan zijn: “vindt het moeilijk om rustig te spelen”, “praat erg veel”, “raakt vaak dingen kwijt”, “slaagt er niet in om huiswerk of karweitjes af te maken of andere plichten te vervullen…” en “friemelt vaak met handen of voeten of kan niet stil blijven zitten op zijn stoel”.

WAARSCHUWING: Stop nooit met het slikken van psychiatrische drugs zonder het advies en de begeleiding van een kundige (niet-psychiatrische) arts.