14 december 2019
Enkele punten uit het verslag:
- Bij inbewaringstelling is een rechter betrokken, maar die luistert naar de psychiater. Daarom lijkt de aanwezigheid van de rechter een beveiliging, maar de psychiater kan daar omheen.
- Er is in psychiatrische instellingen (in de meeste gevallen – red.) geen behandeling. Er is alleen medicatie.
- Mensen kunnen zich vreemd gaan gedragen door pillen. Dat gedrag kan worden opgevat als een stoornis.
- X heeft ernstige bijwerkingen ervaren en schrijft een kortstondige manische periode toe aan afkickverschijnselen van medicatie. Met als gevolg een maand dwangopname.
- In zo’n instelling moet je voortdurend op je qui-vive zijn omdat wat je doet en zegt opgevat kan worden als uiting van je stoornis.
- Y sprak een keer een GGZ medewerker. Die schrok toen hij hoorde wat voor effect een opname heeft op de patiënt.
- De voortdurende angst dat de kinderen afgenomen worden; om die reden speelden zij het “spel’ mee.
- Emotionaliteit kan voortkomen uit trauma’s maar wordt door psychiaters onterecht geïnterpreteerd als stoornis.
- Nergens op de route naar psychiatrische behandeling is de check op aanwezigheid van een narcist (de “on-ontdekte psychopaat“) in de omgeving van de “patiënt”. Het is de narcist die in veel gevallen oorzaak is van gedrag dat door de psychiater een stoornis wordt genoemd.
- De behandelingen hebben de geestelijke zorg tienduizenden euro’s gekost en leidden slechts tot extra beschadiging.
Brief aan Kamercommissie VWS, ten behoeve van een tussentijdse evaluatie van de nieuwe Wet verplichte geestelijke gezondheidszorg (Wvggz), die vanaf 1 januari 2020 geldt.
https://www.ncrm.nl/wp-content/uploads/2019/12/Eval.-WvGGZ-brief-aan-Kamercomm.-VWS-NCRM-website.pdf
14
DEC
DEC
0